Archiwum miesiąca: May 2010

Juventus

Juventus Football Club został założony w roku 1897. W 1899 roku zmieniono nazwę na Juventus FC, a w obecnie tradycyjnych biało-czarnych koszulkach piłkarze grają od 1903 roku. Rok później rozegrany został pierwszy mecz oficjalny. W 1905 roku Juventus sięga po pierwsze mistrzostwo Włoch. Pokonując Milan i Genue.. Po pierwszej wojnie światowej aspiracje zespołu wzrosły. W tym samym roku syn założyciele fabryki fiata został mianowany nowym prezesem.
Juventus przyciągał coraz więcej kibiców, więc postanowiono grać na Marsiglia Road. Lata 50 XX wieku to tytuły mistrzowskie w latach 1950, 1952,1958, 1960, 1961. W roku 1954 Giovanni oddał posadę prezesa swojemu bratu, bo chciał poświęcić więcej czasu firmie Fiat.
Na kolejny tytuł mistrzowski fani musieli czekać do 1967 roku.
Giampiero Boniperti w roku 1971 zostaje prezydentem. Kolejne 15 lat (1972-86) To pasmo sukcesów Starej Damy aż dziewięciokrotnie zdobywają mistrzostwo Włoch.
Najtragiczniejszym momentem tamtych czasów pozostający do dziś w pamięci wielu kibiców był finał Pucharu Mistrzów w roku 1985, mecz pomiędzy Juventusem i Liverpoolem. To co miało być meczem marzeń stało się horrorem. Rozwścieczeni kibice Liverpoolu zaatakowali kibiców Juve. Wynikiem tego ataku była śmierć 39 fanów z Włoch. Tragedia na Heysel jest chyba najczarniejszą kartą w historii piłki nożnej.
Wydarzenia to było emitowane na prze bardzo wiele stacji telewizyjnych, w tym także przez TVP. Zamieszki wybuchły około godzin 19. Fani Liverpoolu przedarli się przez ogrodzenie i zaatakowali kibiców Juventusu. Włosi zaczęli uciekać tratując się wzajemnie. Część osób zginęła pod ścianą, która się zawaliła pod naporem tłumu.
Pomimo tragedii mecz rozegrano, a Juventus po raz pierwszy sięgnął po Puchar Mistrzów. W składzie Juventusu występowali wówczas Boniek i Platini.
Rok 1994 to początek pracy wówczas nikomu nieznanego Marcello Lippiego, zyskał on od samego początku uznanie, kibiców, piłkarzy i działaczy. Już w pierwszym sezonie wywalczył pierwszy mistrzowski tytuł od 9 lat i doprowadził zespól Juve do finału pucharu UEFA.
Sezon 1995/96 to już upragniony sukces w Lidze Mistrzów orz 24 mistrzostwo Włoch.
Lippi jeszcze dwukrotnie grał w finale Ligi Mistrzów al. Dwukrotnie przegrywał, w roku 1998 Juventus po raz 25 zdobywa scudetto.

Liverpool

Gdy John Holding w maju 1892 roku zaczynał budowę zespołu nie spodziewał się prawdopodobnie, że buduje coś, co przetrwa ponad wiek a do tego będzie mieć fanów na całym świecie.
Obecny stadion Liverpoolu – Anfield Road – był na początku stadionem lokalnego rywala – Evertonu, który powstał w roku 1878. The Tofees grali na tym stadionie od roku1884, wynajmowali stadion od właścicieli ziemi, na której on stał. John Holding w 1891 roku, wykupił całe prawa do stadionu, i zażądał od Evertonu podniesienia czynszu dwu i pół krotne.
Właściciele Evertonu odmówili i przenieśli się na oddalony o zaledwie o milę od Goodison Park. Podczas przenosin doszło w Evertonie do rozłamu i na starym stadionie postanowiło pozostać trzech piłkarzy. W ten oto sposób mając stadion i 3 piłkarzy John Holding zaczął budować zespól. Na początku zawodnicy uważali sięga prawidłowych spadkobierców Evertonu i chcieli zarejestrować swój klub, ale FA odmówiła rejestracji pod taką nazwą i zarejestrowana została nazwa Liverpool F.C.
Pierwszym dyrektorem zarazem trenerem został Johna McKennę, po nominacji sprowadził do zespołu trzynastu szkockich zawodników. Sezon 1893/1894 klub rozgrywał na boiskach drugiej ligi. Liverpool niepokonany wygrał ligę i awansował do pierwszej ligi. W roku 1896 zespól obejmuje pierwszy z wybitnych trenerów w historii Tom Watson i pracuje on aż do roku 1915 i zawieszenia rozgrywek w związku z wybuchem I wojny światowej.
Liverpool pod jego wodzą zdobywa swoje dwa pierwsze mistrzowskie tytuły w 1901 i 1906 roku. W 1914 roku gra pierwszy raz w finale Pucharu Anglii jednak nie udaje im się go zdobyć. David Ashworth zostaje menadżerem po wojnie, w latach 1921-1923 Liverpool wygrywa dwa razy z rzędu ligę. Kibice na kolejny tytuł mistrza kraju musieli czekać aż ćwierć wieku aż do roku 1947. Jak do tej pory jest to najdłuższy okres w klubowej historii, w którym nie sięgnęli gracze Liverpoolu po mistrzostwo Anglii. Największy upadek w swojej bogatej historii Liverpool zaliczył w roku, 1954 gdy spadli do niższej klasy rozgrywkowej.

Steven Gerrard

Steven Gerrard urodził się 30 maja 1980 występuje na środku pomocy. Jest wychowankiem Liverpool FC. Niewątpliwie jest jednym z kluczowych zawodników grających w The Reds, od roku 2003 jest wybrany na kapitana drużyny. Ceniony za uniwersalność, grał właściwie na każdej pozycji poza bramką. Uważany jest za jednego z najlepszych zawodników na świecie.
Przygodę z piłką zaczynał w drużynie Whiston Juniors, lecz już jako 9 latka dostrzegli go ludzie Liverpoolu. Dołączył do Liverpoolu w 1989 roku. Przechodząc przez kolejne drużyny juniorskie nie grał zbyt często, nie grał również nigdy reprezentacjach szkolonych Anglii.. W wieku lat czternastu mógł przejść do Manchesteru United, jednak postanowił pozostać w swoim kochanym klubie. Pierwszy profesjonalny kontrakt podpisał w roku 1997. Zadebiutował w lidze 30 listopada 1998 roku. Również tym samym sezonie zadebiutował w pucharach europejskich a konkretnie w pucharze UEFA. Pomimo porażki Liverpoolu, jako jeden z niewielu Gerard był chwalony za dobrą postawę. Grał w zastępstwie za kontuzjowanego kolegę i wystąpił w tym sezonie w 13 meczach. W kolejnym sezonie znalazło się już dla niego miejsce na stałe w środku pomocy obok Redknappa. Pierwszą czerwoną kartkę ujrzał w swoich pierwszych derbach rozgrywanych z zespołem Evertonu. Udała mu się ta „sztuka”, pomimo że mecz rozpoczął na ławce rezerwowych. Pierwszą bramkę strzelił w grudniu. Sezon 2001-2002 to już 50 występów i 10 strzelonych bramek W roku 2001 Liverpool zdobył aż pięć różnych trofeów przy bardzo dużym udziale Gerarda. Między innymi strzelił bramkę w finałowym spotkaniu Pucharu UEFA. Pamiętny piękny finał z Alaves zakończony wynikiem 5-4. Wygrał również plebiscyt na najlepszego młodego zawodnika ligi. Kolejne sezony to budowanie coraz silniejszej pozycji w klubie, stał się zawodnikiem ważniejszym niż dotychczas najważniejszy Michael Owen.
Najlepszy sezon w karierze to sezon 2005/2006. Strzelił aż 23 bramki w 53 rozegranych meczach, a w kwietniu został wybrany najlepszym zawodnikiem ligi, wyróżnienie tym cenniejsze, że wyboru dokonują piłkarze. Sezon Liverpool zakończył na trzecim miejscu, w tym sezonie zdobyli również Puchar Anglii.
Prywatnie żonaty z Brytyjką Alex Curran, ślub miał miejsce 16 czerwca 2007; mają dwie córki urodzone w 2004 i 2006 roku. Młodszy kuzyn Anthony jest piłkarzem lokalnego rywala Evertonu. Najlepszym przyjacielem w drużynie jest Jamie Carragher.

Liga Mistrzów

Liga Mistrzów a wcześniej Puchar Mistrzów Krajowych
Założycielami rozgrywek nie była UEFA ale dziennikarze gazety L’Equipe. W momencie, gdy UEFA planowała uformowanie turnieju drużyn narodowych, wydawca L’Equipe – Gabriel Hanot, chciał stworzyć turniej europejski. Hanot, wspólnie z Jacques Ferran’em, stworzyli plan turnieju rozgrywanego przy sztucznym oświetleniu w środy.
Początek w Lizbonie
Drużyny startujące w turnieju zorganizowany przez gazetę nie musiał być mistrzem kraju, wybierano zespoły cieszące się uznaniem kibiców 2 i 3 kwietnia 1955 roku zaproszonych zostało 16 zespołów do turnieju. Następnie zatwierdzono zasady zaproponowane przez L’Equipe. Pierwszych pięć finałów zdecydowanie zdominował Real Madryt, wygrywając je wszystkie. Od tamtego czasu pomimo upływu wielu lat żaden zespól nie może się pochwalić taką passą zwycięstwach. Trzykrotnie pod rząd puchar zdobywali gracze Ajaxu Amsterdam oraz Bayernu Monachium. Żaden jednak z tych klubów nie potrafił utrzymać swojej dominacji na dłużej. Przykładowo Bayern czekał na triumf w Pucharze Mistrzów 26 lat, Ajax musiał czekać 22 lata a Real Madryt aż 32 lata oczekiwał na ponowne zwycięstwo w rozgrywkach Pucharu Mistrzów. W latach 1977 – 1984 Liverpool aż czterokrotnie wygrywał Pucha Mistrzów. Na kolejne zwycięstwo w tym prestiżowym pucharze kibice The Reds musieli czekać do roku 2005, gdy w pamiętnym i dramatycznym finale pokonali wielki AC Milan. Liverpool przegrywał już, 0:3 gdy w ciągu 6 minut odrobił straty a następnie wygrał w rzutach karnych. Bohaterem serii rzutów karnych był Polski reprezentant Jurek Dudek Real dotychczas święcił najwięcej triumfów w tych rozgrywkach, jego piłkarze aż dziewięciokrotnie podnosili najcenniejszy puchar w europie do góry. W finale grali aż 12 razy. Drugi w kolejności Milan zwyciężał sześć razy, pięciokrotnie puchar zdobywał Liverpool a po cztery razy Bayern i Ajax. Mecze w systemie przegrywający odpada były rozgrywane od 1955 roku do roku 1991. W sezonie 1992/93 nadeszły zmiany. Nazpucharu zmieniono na Ligę Mistrzów, wprowadzono kwalifikacje, w których zagrało 8 zespołów. Zwycięzcy dołączyli do 28 zespołów, które awans miały bezpośrednio do pierwszej rundy. Tam wyłoniono 16 par i znów o awansie decydował dwumecz. Zwycięzcy znów zostali rozlosowani w 8 parach i grali systemem przegrywający odpada, 8 zwycięskich zespołów trafiło do rozgrywek ligowych w grupach. Grupy miały po 4 zespoły a zwycięzcy grup grali ze sobą w finale.

Inter

FC Inter powstał 9 marca 1908 roku, założyła go przez grupa działaczy innego zespołu z Mediolanu – dzisiejszego AC Milan. Decyzję podjęło kilku działaczy zmęczonych dominacją Włochów w zespole, postanowili stworzyć swój własny klub. Dali mu nazwę Internazionale(tłum. międzynarodowy). Głównym celem nowej drużyny od samego początku istnienia była otwartość na piłkarzy zagranicznych, którzy praktycznie zawsze i w każdym sezonie znajdowali się w kadrze Interu.
Największą aktywność przy projektowaniu logo wykazał malarz Giorgio Muggiani, zaprojektował on okrągły symbol klubu składający się z dwóch kół – niebieskiego, a w nim czarnego, obydwa kolory otoczone były barwą złotą. W środku także na złotym tle znajdowały się białe litery – FCIM, co znaczyło International Football Club Milan(Międzynarodowy Piłkarski Zespół Mediolan).
Początkowo plan był taki aby nowy klub nazwać “Milano”, jednak ponieważ podobieństwo było zbyt duże do Milanu działacze postanowili nazwać swój klub zgodnie z programem działania nastawionym na otwartość dla piłkarzy zagranicznych.
powstał 9 marca 1908 roku, założyła go przez grupa działaczy innego zespołu z Mediolanu – dzisiejszego AC Milan. Decyzję podjęło kilku działaczy zmęczonych dominacją Włochów w zespole, postanowili stworzyć swój własny klub. Dali mu nazwę Internazionale(tłum. międzynarodowy). Głównym celem nowej drużyny od samego początku istnienia była otwartość na piłkarzy zagranicznych, którzy praktycznie zawsze i w każdym sezonie znajdowali się w kadrze Interu.
Największą aktywność przy projektowaniu logo wykazał malarz Giorgio Muggiani, zaprojektował on okrągły symbol klubu składający się z dwóch kół – niebieskiego, a w nim czarnego, obydwa kolory otoczone były barwą złotą. W środku także na złotym tle znajdowały się białe litery – FCIM, co znaczyło International Football Club Milan(Międzynarodowy Piłkarski Zespół Mediolan).
Początkowo plan był taki aby nowy klub nazwać “Milano”, jednak ponieważ podobieństwo było zbyt duże do Milanu działacze postanowili nazwać swój klub zgodnie z programem działania nastawionym na otwartość dla piłkarzy zagranicznych.

Arsenal

Już w 2 lata po założeniu, Arsenalu, czyli w roku 1888, klub miał swój pierwszy herb. Na herbie widać było trzy kolumny, wyglądały, co prawda jak kominy, ale tak naprawdę były to skierowane w górę armaty. Wynikało to z faktu, że wielu zawodników Arsenalu było pracownikami okolicznych zakładów zbrojnych, z których słynęła okolica. Armaty w herbie sygnalizują związek Arsenalu z Woolwich, pomimo że ponad dziewięćdziesiąt lat temu Arsenal przeprowadził się do innej dzielnicy armaty nadal pozostały znakiem rozpoznawczym Kanonierów. Pod koniec XIX wieku herb klubu nie miał aż takiego znaczenia, jakie przypisuje mu się w obecnych czasach, herb nie był marką, nikt specjalnie nie identyfikował się z nim i występował praktycznie tylko na oficjalnych pismach lub na programach meczowych. Arsenal przeniósł się na Highbury w roku, 1913 ale pomimo przeprowadzki zdecydowana, że w herbie pozostanie nawiązanie do historii. Zmieniono jednak nazwę z Woolwich Arsenal zostałam Arsenal.
W sezonie 1949/1950 światło dzienne ujrzał nowy herb, chyba najsłynniejszy. Widać go było w każdym programie przedmeczowym. Herb miał armatę zwróconą w lewą stronę, gotycki napis Arsenal a od spodem Victora Concordia Crescit – Harmonia rodzi zwycięstwo. Słowa zapisane przez Harryego Homera po zwycięskim sezonie i wspaniałej grze. Kolejne 53 lata to tylko drobne zabiegi kosmetyczne na herbie, ale właściwie pozostawał niezmienny. W sezonie 2001/2002 dodano ze względów komercyjnych więcej żółtego koloru, zmieniając biało-złoty napis Arsenal na żółty. Napis Vicotra Concordia Crescit przemalowano na kolor czerwony, dzięki czemu stał się wyraźniejszy. Wielka rewolucja miała miejsce w roku 2002. Wówczas zdecydowano o całkowitej zmianie herbu, złożyły się na to 2 ważne przyczyny. Pierwsza to taka, że herb z napisem Vicotra Concordia Crescit na przestrzeni lat wielokrotnie zmieniał swoją formułę, miał wiele elementów niewiadomego pochodzenia i trudno było ustalić prawa autorskie do poszczególnych jego elementów. Dlatego klub nie mógł posiadać pełnych praw do wszystkich elementów znajdujących się na herbie. Druga sprawa to, że zarząd klubu uznał, że w obliczu sukcesów i przeprowadzki na nowy stadion należy stworzyć całkiem innowacyjny klubowy herb.



Recent Comments

Szukaj

Trening piłkarza to oczywiście praca nad mięśniami nóg. a więc nad grupą zginaczy i prostowników uda. które działają na staw kolanowy. To właśnie staw kolanowy podlega największym obciążeniom podczas uprawiania tego sportu, stąd częste doniesienia o uszkodzeniach tego stawu u piłkarzy. Urazy najczęściej dotyczą łękotki. która znajduje się w przedniej części stawu kolanowego. W trakcie meczu trwa twarda walka między napastnikiem a pilnującym go obrońcą. Wślizg. element obrony, czasem kończy się urazem nogi napastnika. .