Czerwoni

Dyscypliny sportowe

Dla chcących uprawiać sport istnieje wiele dyscyplin sportowych, np.: koszykówka, siatkówka, piłka nożna, karate, judo, boks, tenis stołowy tenis ziemny, aerobic, gimnastyka, golf, biegi, o różnej długości, sztafety rzut oszczepem, skok w dal, pływanie, skoki narciarskie, seks, wspinaczka wysokogórska, ścianki wspinaczkowe, taniec, strzelanie z łuku, z broni palnej, jazda na rowerze, pływanie na żaglówkach, motorówkach, kajaki, przeloty balonem, prowadzenie helikoptera, awionetki, jazda konna, kręgle, akrobatyka, kolarstwo, pięciobój, łucznictwo, strzelectwo, judo, zapasy, taekwondo, szermierka, hokej, rugby, łyżwiarstwo, bobsleje, snowboarding, saneczkarstwo, skeleton, curling, ringo, fitness, baloniarstwo, lotniarstwo, gra w karty, szachy, warcaby, capoeira, nurkowanie, bilard, darts, snooker, hurling, krokiet, krykiet, palant, paintball, piłka ręczna, squash, taniec towarzyski, taniec sportowy, wrotkarstwo, rolkarstwo, polo, surfing, bojery, windsurfing, spływy sportowe, kung-fu, kickboxing, kendo, scrabble, sport żużlowy, wędkarstwo sportowe, myślistwo sportowe, modelarstwo lotnicze i kosmiczne, paralotniarstwo, rodeo, psie zaprzęgi, przeciąganie liny, biegi narciarskie, baseball, badminton, triathlon, podnoszenie ciężarów. Sporty ekstremalne na przykład: bungee jumping, skoki spadochronowe, rajdy samochodowe, motorowe, alpinizm, skialpinizm itp.

Wielki Szlem Marii Esther Bueno

We wrześniu 1960 roku koronkowe spodenki Marii Bueno oglądane na kortach Wimbledonu były nieco przyzwoitsze. Zarząd klubu wydał surowe przepisy dotyczące bielizny dozwolonej na korcie. Sama gra Bueno zyskała na dojrzałości. Zjednywała widzów niezwykłą różnorodnością- istnym bogactwem zagrań. W Ameryce Darlene Hard znalazła nie tylko przyjaciółkę, lecz także partnerkę w grze podwójnej. Wspólnie wygrały w maju w Paryżu, w czerwcu w Forest Hills i we wrześniu w Wimbledonie. Wraz z Brytyjką Christine Truman udało jej się zwyciężyć w Melbourne. Jako pierwsza kobieta zdobyła w grze podwójnej Wielkiego Szlema. Liczne choroby i operacje zmuszały ją do ciągłych oświadczeń na temat wycofywania się ze sportu. Ostatnie wielkie zwycięstwo osiągnęła w 1968 roku. W wieku 27 lat wyczerpała już swoje możliwości. W Sao Paulo wystawiono jej pomnik, wydano również znaczek pocztowy z jej podobizną. Była to wielka i niezapomniana tenisistka, wielka gwiazda tego spotu lat sześćdziesiątych XX wieku. Wimbledon wygrywała w sumie trzy razy : w 1959, 1960 i 1964 roku. Urodziła się w roku 1939 w Sao Paulo.

Sport i nie zdrowie

Niestety wszystko ma swoje złe i dobre strony; tak jest też w przypadku sportu. Uprawianie sportów jest często jest ryzykowne dla zdrowia, mam tu na myśli m.in. sporty ekstremalne. Dla amatorów rzucających się “z motyką na księżyc” bez wcześniejszego przygotowania i przeszkolenia, często kończy się to tragicznie trwałymi lub przechodnimi uszkodzeniami zdrowia i ciała, a w niektórych przypadkach nawet śmiercią. Brawura, brak zabezpieczeń brak koncentracji, brak rozsądku i wyobraźni często są źródłem takich właśnie wypadków, np. jazda na motorze np. typu ścigacz. Znane jest nam również wiele przypadków z życia codziennego, o których czytamy w gazetach, słyszymy od sąsiadów, że ktoś za szybką jazdę, brak zabezpieczeń zginął, lub ktoś wszedł na trasę dla niego za ciężką. Często również przyczynami wielu szkód w organizmie i naszym ciele, jest silne przetrenowanie, lub nieumiejętny dobór ćwiczeń do rozwoju naszym mięśni. Czasem zawodzą trenerzy, nacisk psychiczny, własne ambicje. Kariera sportowców zawodowych często kończy się bardzo szybko, w bardzo młodym wieku, gdyż ich organizm, “poparty” licznymi kontuzjami zostaje przesilony lub nadwyrężony. Kariery sportowe siatkarzy, piłkarzy, koszykarzy kończą się około 35-go roku życia.

Piłka Nożna – ciąg dalszy

Jeśli jest to mecz pucharowy, to możliwa jest również dogrywka, jeśli następuje remis w danym meczu lub dwumeczu. Wtedy dodawane są dwie połowy dogrywki po piętnaście minut. Jeśli nadal po dogrywce będzie remis, następują rzuty karne. Rzut karny odbywa się z jedenastego metra od bramki. Zawodnik staje sam na sam z bramkarzem. Pierwsza seria rzutów karnych odbywa się po pięc strzałów każdej z drużyn. Jeśli liczba goli będzie taka sama, następuje tak zwana nagła śmierć. Wtedy wygrywa drużyna, która strzeli gola, a następnie przeciwnicy nie strzelą. Istnieją kary za złe zachowanie czy sfaulowanie przeciwnika. Żółta kartka jest ostrzeżeniem. Po otrzymaniu dwóch żółtych kartek w jednym meczu, zawodnik automatycznie otrzymuje kartkę czerwoną, czyli musi opuścić boisko. Oczywiście zawodnik może otrzymać czerwoną kartkę od razu. W meczach ligowych istnieje punktacja za udział w meczu. Za wygraną otrzymuje się trzy punkty, za remis obie drużyny otrzymują po jednym punkcie, natomiast w przypadku przegranej nie dostaje się punktów w ogóle. W ligach punkty są brane pod uwagę w celu wyłonienia mistrza kraju, a na różnych turniejach, ustala się drużyny, które wychodzą z grupy.

Sport a zdrowie

Znane jest doskonale każdemu polskie przysłowie “Sport to zdrowie”, i oczywiście jest w nim dużo prawdy. Sport dba o nasze wewnętrzne organy, np. serce, poprawia krążenie, pracuje nad rozwojem mięśni i naszą sylwetką, postawą pionową. Sport to także poprawa zdrowie już uszkodzonego np. ludzie z zespołem downa odbywają rehabilitacje, poprzez jazdę konną. Istnieje wiele opracowanych metod gimnastyki, które pozwalają chorym poradzić sobie z różnego rodzaju zwyrodnieniami. Sport dba o nasz najważniejszy organ, czyli serce. Pobudza krążenie krwi, a co się z tym wiąże usprawnia działanie i wydolność naszych żył, aort i tętnic. Cholesterol osadzający się w naszych żyłach i wokół naszego serca, jest zwalczane poprzez regularne i intensywne ćwiczenia. Człowiek uprawiający regularnie sport nie musi już sugerować się wtedy reklamami i kupować “masło bez cholesterolu”, a wszystkie badania wychodzą mu dobrze. Sport zwalcza też naszą otyłość, a ona ma swe złe skutki dla zdrowia i organizmu. Dla ludzi mających problemy z osteoporozą, zwyrodnieniami kości, również oprócz przyjmowania wapnia, zalecane jest regularne uprawianie sportu. Tak, więc sport, z odrobiną rozsądku, jest dobry w skutkach dla naszego organizmu, duszy i ciała.

Michael Jordan

Jordan to najsłynniejszy koszykarz w historii NBA. Michael ma na swoim koncie wiele nagród i tytułów mistrzowskich. Całą swoją karierę , niemal całą spędził w Chicago Bulls, które przeżywało wtedy złoty okres w swojej historii. Jordan pochodzi z biednej, wielodzietnej rodziny z Brooklynu. Jako młodzieniec ciągle grał w koszykówce i udało mu się osiągnąć sukces na niebywałą skalę. Jordan jest 10-krotnym królem strzelców NBA, 6-krotnie był MVPO finałów, 5 krotnie rundy zasadniczej. Nie ma drugiego zawodnika z taka ilością nagród co Michael Jordan. Jego pseudonim z parkietu to air, czyli powietrze. Jordan miał niebywałą umiejętność przedzierania się z piłką dosłownie wszędzie. Razem z Pippenem, Rodmanem czy Kukocem stworzył chyba najwybitniejszy zespół w historii NBA, który przez wiele lat był nie do pokonania i dalej wspomina się tamten okres jako najlepszy w dziejach NBA. Jordan maił również krótką przygodę z Washington Wizards pod koniec kariery, został nawet menadżerem tego klubu.

Martina Navratilowa

Martina Navratilowa urodziła się w roku 1956. Ta fenomenalna sportsmenka całe życie poświęciła tenisowi. Urodziła się i wychowywała w Pradze. Już w bardzo młodym wieku została profesjonalistką i zaczęła osiągać sukcesy na arenie międzynarodowej. Czeszka uzyskała status profesjonalny w 1975 roku i proszę sobie wyobrazić , że jest aktywna do dziś! To jest absolutny fenomen. Czeszka w sumie wygrała aż uwaga 167 turniejów z cyklu WTA, to najwięcej w historii. Tytyłów wielkoszlemowych ma zaledwie 18, 14 razy przegrywała w finale. O ile tytułów ma mniej niż Steffi Graf, o tyle finalów rozegranych więcej, Steffi 31, a Martina aż 32. Więcej ma tylk Chris Evert – 34. Do tego Martina wygrywała również bardzo wiele turniejów w deblu, wygrała ich aż 177. TO oczywiście najwięcej w historii. Navratilova jak widać dzierży bardzo wile rekordów, i wciąż pozostaje w grze, mimo ponad 50 już lat. To niebywały wyczyn, ale też niebywałą postacią jest Czeszka Martina Navratilova. Na pewno jedna z najelszych tenisistek XX wieku.

Novak Djokovic

Novak Djokovic to młody i obiecujący tenisista rodem z Serbii. Urodził się w roku 1987, a już ma na swoim koncie tytuł wielkoszlemowy, po wygraniu w roku 2008 turnieju Austalian Open, w finale pokonując Francuza Tsongę, a w półfinale gromiąc faworyta turnieju – Szwajcara Rogera Federera. W sumie Djokovis wygrał na korcie już 10 turniejów z cyklu ATP, w tym jedne z cyklu wielkiego szlema oraz 4 z cyklu masters series. To niebywałe osiągnięcie jak na jego bardzo młody wiek. Djokovic słynie z doskonałego walecznego usposobienia. Posiada bardzo szybkie nogi i jeden z lepszych forhendów w stawce graczy, zresztą nie ma on za dużo słabych stron. Nie raz zdarza mu się nie wytrzymywać kondycyjnie meczów, to chyba jego jedyna wada. Ten zawodnik może w przyszłości osiągnąć wielkie rzeczy, zresztą już i tak wiele osiągnął w tenisie na wysokim światowym poziomie. Bez wątpienia zawodnik światowej klasy. Novak ma za sobą dobry sezon, który notabene jeszcze się nie skończył, może powalczy w Wimbledonie.

Pierwszy zwycięzca wielkoszlemowy

25 wrześni 1938 roku Rudy i piegowaty, wysoki i niezbyt zgrabny Donald Budge, którego bekhend nazywano majestatycznym dokonał rzeczy niezwykłej. W dniu 25 września pokonał Gene Mako w finale Forest Hills, ukoronował ty swą serię sukcesów. Nigdy przedtem w jednym roku kalendarzowym tenisista nie wygrał aż 4 wielikc turniejów międzynarodowych. O tak zwanym Wielkim Szlemie w tenisie przedtem tylko mówiono, teraz znalazł się ktoś kto tego dokonał. Budge wygrał 24 razy grę pojedynczą mężczyzn, oddając przy tym tylko cztery sety. W 1938 roku w turnieju wimbledońskim i turnieju Forest Hills również zdobył tytuły mistrzowskie w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej. W latach 1935-1938 wystąpił jedenaście razy w reprezentacji pucharowej USA, wygrywając 25 ze swoich 29 meczów. To przede wszystkim dzięki niemu Puchar Davisa powrócił do kraju swojego fundatora. Wielki Szlem Donalda Budge’a okazał się doskonałym interesem. Po sezonie 1938 Budge przeszedł na zawodowstwo. We wrześniu 1938 roku Donald Budge odniósł czwarte zwycięstwo w turnieju wielkoszlemowym, po Melbeurne, Paryżu i Wimbledonie wygrał również w Forest Hills.

Puchar Davisa 1907- sensacyjne rozstrzygnięcia!

W lipcu 1907 roku odbył się kolejny puchar Davisa. Czarny był to rok dla Amerykanów i Anglików. W Wimbledonie Australijczyk Norman Brooks pokonał Dohertye’go, który przez 5 kolejnych lat był niepokonany. Najgorsze stało się jednak w Pucharze Davisa. Amerykanom nie powiodła się próba odebrania Anglikom pucharu na Wimbledonie. Teraz do gry przystępuje drugi pretendent. Brookes i Wilding grali w barwach “Australazji”. Nikt o takim kraju i gdy nie słyszał. Na mapach południowej półkuli nie ma takiego kraju. Imperium Brytyjskie jest jednak duże, pocieszają się obserwatorzy i na pewno gdzieś na jego obszarze taki kraj istnieje. Wkrótce wątpliwości geograficzne przestają się liczyć, wszystkich interesuje tylko jedno, “Australazja” odbiera Puchar Davisa. Brawo dla panów Wildinga i Brooksa. To była sensacja, lecz panowie pokazali naprawdę wielką klasę i pokazali nowe kierunki w tenisie. Oczywiście jeden z nich był z nowej Zelandii, a drugi z Australii, stąd nazwa “Australazja”. Chociaż przecież nie było takiego kraju na mapie, ale wtedy nikomu to chyba nie przeszkadzało, przynajmniej nie organizatorom turnieju.

Gra w tenisa podbija cały świat

1882 rok – proroctwo nie spełnia się. Pierwszy zwycięzca Wimbledonu uważał że tenis jest grą zbyt skomplikowaną i nie zdobędzie dużej popularności. Stało się jednak zupełnie inaczej. Po tym jak Irlandczycy zorganizowali w 1879 roku turniej tenisowy pań w Dublinie, pierwszy taki turniej w historii, w którym wystąpiła May Langrishe, uznawana za pierwszą w historii mistrzynię tenisa, trawniki Wimbledonu również stały się dostępne dla pań. W 1884 roku zwyciężczynią w Wimbledonie została Maud Watson, która z powodzeniem obroniła ten tytuł rok później. W Nowym Jorku założono 34 kluby, które z kolei założyły Mational Lawn Tennis Association. Na Rhode Island odbyły się pierwsze w historii tenisowe mistrzostwa USA. Przez pierwsze 7 lat w grach pojedynczych zwyciężał Richard D. Sears. Wraz z przewodniczącym związku Kamesem Dwightem był on pięciokrotnie mistrzem w grze podwójnej. W 1887 roku liczba tenisistów w Brooklyn Park przekroczyła już 6000. W tym samym roku 17-letnia Ellen Hansell zwyciężyła w pierwszych mistrzostwach USA pań. Popularność tenisa na świecie znacznie wzrosła, rozpowszechniła się na kontynent amerykański, nie tylko europejski.

Petersburg – Wenecja Północy

Petersburg jest oknem Rosji na Zachód. Piotr Wielki podczas licznych podróży po krajach Europy podpatrywał ideał swojego państwa. Postanowił zbudować wspaniałą stolicę. Petersburg to właśnie takie miasto, spełniające oczekiwania cara. Mieszkańcy nazywali go Piotrogradem, gdy miastu nadano nazwę po założycielu Związku Radzieckiego. Nazwę zmieniano mu trzykrotnie. Jest to świadectwem zmiennych losów tej rosyjskiej metropolii. Petersburg rozciąga się na około 40 wyspach – jest drugim co do wielkości miastem w Rosji, zaraz po Moskwie. Wyspy te łączy ponad 400 mostów i faktem jest też to, że 1/10 miasta stanowią grogi wodne. Łączna długość kanałów i rzek wynosi 300km. Z tegoż powodu Petersburg nazywany jest Wenecją Północy. Petersburg jest najważniejszym portem na Bałtyku. Dawny Leningrad jest głównym ośrodkiem sztuki, nauki i turystyki w kraju. W mieście tym można znaleźć ślady znakomitych Polaków : Tadeusza Kościuszkę, Jana Ursyna Niemcewicza, Stanisława Augusta Poniatowskiego, czy Adama Mickiewicza. Odwiedzając to miasto warto zwiedzić Ermitaż (jedno z najwspanialszych muzeów w świecie), Prospekt Newski, Twierdzę Petropawłowską, Pałac Letni oraz dom Puszkina.

Maria Sharapova

Maria Sharapova to znakomita rosyjska gwiazda tenisa. Ta piękna zawodniczka o urodzie modelki, urodziła się na Syberii, ale wychowała się na Florydzie i tam szkoliła się do wielkich wyczynów tenisowych. Sharapova stał Asię dobrą i popularna zawodniczką w bardzo młodym wieku. Rosjanka ma 188 centymetrów wzrostu i dysponuje ogromną siłą uderzeń jak na ten kobiecy. Zawodniczka w karierze wygrała już 19 turniejów z cyklu WTA, z czego aż 3 turnieje były wielkoszlemowe. Sharapova wygrała Wimbledon w 2004 roku, była najlepsza na kortach w Melbeurne w roku 2008 i triumfowała na kortach Flushing Meadows w roku 2006. Jedynym tytułem jakiego jej brakuje to triumf na kortach Rolanda Garrosa, na razie jedyne co osiągnęła na tych kortach to półfinał w roku 2007. Sharapova uzyskała status profesjonalny w roku 2001. Sharapova oprócz zawodu tenisistki jest również dobrze płatną i zna modelka i to właśnie wybiegowi przeznacza ostatnio najwięcej czasu, może stąd jej gorsze wyniki w końcówce tego sezonu. Sharapova na pewno wiele sukcesów ma jednak jeszcze przed sobą.

Gry

Jest wiele gier i zabaw harcerskich. Często również harcerze bawią się w gry nie harcerskie. Przybliżę jednak najbardziej ulubiony gry przez harcerzy. Główną z nich są chorągiewki. Jest to gra terenowa. Najlepszym terenem jest las. Obszar gry podzielony jest na dwie strefy, najczęściej przedzielony jest drogą czy większą ścieżką. Wszyscy zawodnicy są podzieleni na dwie grupy. Każda grupa dostaje swój obszar. Następnie na końcu obszarów każdej z grup są wydzielone koła, do który danych zespół nie może wchodzić. Znajdują się w nich chorągiewki. Oczywiście są to chorągiewki w kolorze przeciwnika. Każdy zawodnik dostaje opaskę w kolorze swojej drużyny. Zadaniem zawodników jest atakować i bronić. Atakuje się wchodząc na pole przeciwnika i próbować dostać się do swojego koła na końcu strefy, w której jest się nietykalnym, następnie wrócić z maksymalnie jedną chorągiewką na swój obszar. Broni się koła przeciwników na swoim obszarze. Należy zerwać opaskę przeciwników, gdy wejdą na nasz teren. Nie można ich dopuścić do koła z ich chorągiewkami. Gdy zawodnikowi zostanie zerwana opaska, odpada z gry. Gra kończy się gdy zostaną zabrane wszystkie chorągiewki jednej drużyny, gdy skończy się czas lub gdy wszyscy zawodnicy danej drużyny odpadną. Wygrywa drużyna, która zebrała więcej swoich chorągiewek. Gra jest też spotykana w grach komputerowych jako Capture The Flag.

Rafael Nadal

Rafael Nadal to doskonale znany hiszpański tenisista. Słynie z niesamowitej siły gry i szybkości, co czyni go graczem wybitnym i niesłychanie groźnym dla swoich rywali. Nadal jak do tej pory wygrał już 28 turniejów z cyklu ATP, w tym aż 4-krotnie z rzędu wygrywał turniej Roland Garros. Dwa razy dochodził również do finału Wimbledonu, tam dwukrotnie przegrywał ze Szwajcarem Rogerem Federerem- jego głównym rywalem. Nadal wygrywał również aż 11 turniejów z cyklu masters series. W tym sezonie wygrał aż 5 turniejów, do momentu rozpoczęcia Wimbledonu 2008, w którym też będzie faworytem, po tym co zaprezentował we Francji na kortach imieniem Rolanda Garrosa. Nadal jest jeszcze bardzo młody, urodził się w roku 1985, ma więc dopiero 23 lata, a już tyle sukcesów na koncie, że głowa boli. Jego gra jest coraz lepsza i już w tej chwili realnie może rozpocząć atak na pozycję lidera cyklu ATP. Jednak na pewno musi poprawić grę na kortach twardych, bo o dziwo na trawie już jego gra wygląda bardzo dobrze.

Steffi Graf

Steffi Graf to jedna z najwybitniejszych, jeśli nie najwybitniejsza tenisistka w historii tenisa. Steffi wygrała w swojej karierze w sumie 107 turniejów z cyklu WTA, z czego aż 22 turnieje były wielkoszlemowe. TO jest absolutny rekord w historii żeńskiego tenisa w ogóle. Niemka od kilku lat jest związana węzłem małżeńskim z byłym znanym amerykańskim tenisistą Andre Agassim, wspólnie prowadzą działalność charytatywna na rzecz potrzebujących. Steffi Graf jest jedyną tenisistką, która wszystkie turnieje wielkoszlemowe wygrywała co najmniej 4 razy. Graff jest najbardziej utytułowaną tenisista w historii obok Czeszki Martiny Navratilovej. Graff wygrała 107 turniejów singlowych, ale do tego trzeba dorzucić również aż 11 turniejów deblowych oraz zloty medal olimpijski w Seulu i brąz na tych samych igrzyskach w grze podwójnej. Graff zdobyła jeszcze srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku. Steffi zakończyła karierę w 1999 roku w wieku blisko 30 już lat, wygrywając na zakończenie Roland Garros.

Pete Sampras

Sampras jest uważany za jednego z najwybitniejszych tenisistów w historii. Ten znakomity amerykański tenisista wygrał aż 64 singlowe turnieje w karierze, z czego aż 14 turniejów wielkoszlemowych. Sampras jest jedynym zawodnikiem który wygrywał tyle razy, to najwięcej w historii. Sampras wiele razy wygrywał Wimbledon, najwięcej, bo aż 7 razy w karierze. Sampras jednak nigdy nie wygrał turnieju na kortach Rolanda Garrosa, to jest jednak jedyny tytuł jakiego nie zdobył w swojej pięknej i długiej karierze. Sampras zakończył karierę w roku 2007, po turnieju w Halle. Amerykański gwiazdor słynął ze wspaniałego silnego i mocno rotowanego serwisu oraz gry przy siatce, tym stylem pokonywał wszystkich swoich przeciwników. Jest uważany za najefektowniej grającego gracza w historii tenisa. Obecnie nie ma zawodnika, który tak doskonale porafi grać akcje serwis- wolej. Sampras był w tym wybitny i szkoda, że już tacy gracze się nie rodzą i większość gra z głębi kortu, nawet Federer, który też zaczynał od siatki.

Wimbledon dla Lambet i Wildinga

Lipiec 1913 roku Maurice E. McLoughlin zdobywał tenisowe doświadczenie w Stanach Zjednoczonych grając przeważnie na cementowych kortach. Stamtąd przeniósł się na Wimbledon i doszedł do finału. Dysponował silnym serwisem, na który przeciwnicy nie mogli znaleźć skutecznej odpowiedzi. W finale spotkał się z 30-letnim Nowozelandczykiem, trzykrotnym mistrzem Wimbledonu Tony Wildingiem. Gra była wyrównana. W trzecim secie przeważyło doświadczenie tenisowe Wildinga, wygrał on ten mecz 8:6 6:3 i 10:8 i po raz czwarty został mistrzem Wimbledonu. Cztery tygodnie później grał w finale Pucharu Davisa przeciwko Wielkiej Brytanii. W ostatniej grze singlowej pokonał Dixona 8:6 6:3 i 6:2 i zdobył decydujący w całym meczu punkt. Słabość brytyjskiego tenisa była widoczna w Wimbledonie. Żaden Brytyjczyk nie doszedł do finału. Nawet w deblu Brytyjczycy Dixon/Roper Barrett z trudem pokonali w finale Niemców Kleinschrotha/Fredericka 6:2, 6:4, 4:6 i 6:2. Wygrali zasłużenie ale byli bardzo bliscy spełnienia kibicom niemiłej niespodzianki. Niedościgniona była nadal Dorothea Lambert-Chambers, pokonała Margaretę McNair 6:0 i 6:4, po raz szósty zdobyła nieoficjalny tytuł mistrzyni świata.

Zwycięstwo USA w pucharze Davisa

Od 7 do 9 sierpnia 1900 roku trwał turniej. Davis, twórca turnieju wysyłał w świat liczne listy i wzywał graczy do udziału w bostońskim turnieju. Wezwanie długo pozostawało bez odpowiedzi. Wreszcie udało mu się zainteresować swoją propozycją tenisową federację z Wielkiej Brytanii. Za ocean wysłała ona nie sławnych braci Doherty, ale zawodników tzw. Drugiego rzutu: Babe Gore’a oraz Herberta Ropera Baretta, którzy właśnie przegrali swoje gry w Wimbledonie. Dołączył do nich Szkot Ernest Black. Gdy ci trzej tenisiści po trzytygodniowej podróży parowcem zeszli na ląd w Nowym Jorku, pierwszą rzeczą o jakiej pomyśleli był nie trening, lecz wyprawa nad wodospad Niagara. Korty w klubie Longwood Cricket, gdzie miał się odbyć pierwszy turniej o Puchar Davisa, Brystyjczycy ocenili słowem strasznie. Puchar Davisa pozostał w Stanach Zjednoczonych, amerykanie wygrali cały mecz z faworytami z Wielkiej Brytanii i sięgnęli po Puchar Davisa w piewrzym turnieju w historii. Ufunowany i zaprojektowany przez Dwighta Davisa puchar wykonała bostońska spółka Crump-Lowe. Puchar ważył aż 18 kilogramów. Pierwszy Puchar Davisa pozostał w USA.

Sport dla amatorów

Gdy przestaniemy już rozmyślać nad sportem w kategorii, meczów oglądanych w telewizji, na stadionach, braniu udziału w konkursach, trenerach itd. itp. Przychodzi nam na myśl a co my robimy dla swego zdrowia, jakie my dziedziny sportu uprawiamy? Często zwykły amator sport traktuje, jako rozrywkę, sposób na spędzenie miło czasu w gronie przyjaciół lub najbliższych, sposób na zadbanie o własną sylwetkę, “niezastanie” mięśni i kości, również, jako pasje. Teraz, gdy zrobiło się bardziej wiosennie na dworze, widać np. w parkach ludzi biegających, jeżdżących na rowerach. Częstym zjawiskiem są również wyjazdy np. w zimę w góry w celu pojeżdżenia na nartach, wakacje np. na mazury dla popływania na żaglówkach, kajakach, motorówkach. Najważniejsze jednak, ażeby sprawiało nam to przyjemność. Wiele zakładów pracy, firm, poprzez składki socjalne, integracje pracowników, dbałość o personel organizuje lub dotuje wszelakie możliwości uprawiania sportu. Np. poprzez wykupienie karnetów na basen, wyjazdy na obozy sportowe. Gdy sport staje się pasją zaczynamy kochać to, co robimy, staje się on oderwaniem od rzeczywistości, codzienności. Możemy się przy nim zrelaksować, a zarazem też dbamy o swoje ciało, organizm, stan ducha i umysłu. Czyli łączymy przyjemne z pożytecznym.

Chris Evert

Chris Evert to jednak z najlepszych, najwybitniejszych tenisistek lat 70-tych I 80-tych. Uważana za jedną z trzech muz tenisa obok Graff i Navratilowej. Ta zawodniczka może się poszczycić największa ilością finałów wielkoszlemowych, wygrała ich aż 18, 16 przegrała. W całej karierze Chris Evert wygrała w sumie 144 turnieje singlowe. Evert może się także poszczycić niebywałą wręcz skutecznością na korcie. Proszę sobie wyobrazić , że Chris Evert wygrała na korcie 1304 mecze, przegrywając tylko 144, co daje jej najwyższy procent wygranych w historii kobiecego tenisa w ogóle. Ten wskaźnik wynosi aż 90%. To oznacza, że Evert wygrywała 9 na 10 meczów. Jak łatwo sobie obliczyć, wygrywała co drugi turniej w jakim występowała! Tak więc Evert na pewno można zaliczyć do grona najlepszych, najwybitniejszych tenisistek XX wieku obok Czeszki Navratilowej i Niemki Steffi Graf. Wszystkie te zawodniczki stworzyły historię kobiecego tenisa i zdominowały całe ćwierćwiecze. Teraz już ciężko o takie zawodniczki, tak długowieczne, ale też konkurencja rośnie.

Niżni Nowogród – miasto Stroganowów

Niżni Nowogród jest po Moskwie i Petersburgu trzecim pod względem wielkości miastem w Rosji. Miasto posiada jeden z największych w Europie portów śródlądowych. Ma bardzo dogodne położenie, ponieważ zlokalizowane jest to miasto nad Wołgą i Oką. Na cyplu Striełka już od 1817 roku odbywały się największe targi w Rosji. Z tutejszych zakładów samochodowych niegdyś zjeżdżały z taśm limuzyny “Wołga”. Od czasów II wojny światowej miasto jest też rosyjskim ośrodkiem przemysłu zbrojeniowego. W Niżni Nowogrodzie urodził się najbardziej znany pisarz rosyjski – Maksym Gorki. Swoją twórczością zbliżył się do bolszewików, którzy przemianowali miasto na Gorki w 1932r. po zburzeniu komunizmu miastu przywrócono nazwę Niżni Nowogród. W miejscu, gdzie zbiegają się dwie rzeki miasta, wznosi się jedna z najpotężniejszych twierdz rosyjskich, opatrzony jedenastoma basztami kreml. Zewnętrzne mury mają nieco ponad 2 km długości. Wewnątrz wznosi się XVII wieczna katedra Michała Archanioła. Cały kompleks zabudowań wpisany jest na listę UNESCO.

Suzanne Lenglen- gwiazda tenisowych kortów

W Wimbledonie w lipcu 1919 roku odbył się finał jakiego jeszcze nie widziano. Na korty wyszły 41-letnia Brytyjka Dorothea Lambet-Chambers, siedmiokrotna mistrzyni Wimbledonu oraz 20-letnia Francuzka Suzanne Lenglen. Ten wielki finał oglądała brytyjska rodzina królewska i 8000 widzów. W trzecim secie Lambert-Chambers miała dwa meczbole przy stanie 6:5 i 40:15, chociaż Lenglen prowadziła wcześniej 4:1. Po dramatycznym meczu wygrała ostateczni Suzanne Lenglen 10:8, 4:6 i 9:7. Obie finalistki były tak zmęczone, że nie mogły wspiąć się do loży królewskiej. Mecz był bardzo emocjonujący i dramatyczny. Lenglen wygrała zasłużenie i narodziła się nowa wielka, wspaniała gwiazda światowych kortów, która jak się później okazało odnosiła wielkie sukcesy n arenie międzynarodowej, a jej nazwiskiem nazwano jeden z kortów we francuskim turnieju Roland Garrosa. Lenglen była pierwszą i chyba największą francuską gwiazdorką tenisa w historii. Zdobyła 2 złote medale olimpijskie, wygrała aż 81 turniejów singlowych, z czego siedem bez straty żadnego gema! Zmarła w wieku 39 lat, wykryto u niej białaczkę.

Michael Schumacher

Michael Schumacher to z kolei najwybitniejszy kierowca formuły 1 w historii tego sportu. Ma on na swoim koncie najwięcej tytułów mistrzowskich. Ten znakomity niemiecki kierowca od zawsze związany z Ferrari, znakomitym włoskim teamem F1,. Schumacher ma na swoim koncie w sumie 7 tytułów mistrzowskich, startował w formule 1 aż 16 sezonów od roku 1991 do roku 2006. Obecnie wciąż pojawia się na wysścigachF1, czy to jako menadżer Ferrari, czy jako kierowca testowy i ciągle radzi sobie naprawdę dobrze. Schumachera na pewno można uznać za najwybitniejszego kierowcę sportowego w historii. Schumacher ma na swoim koncie jeszcze kilka rekordów takich jak: Najwięcej zdobytych punktów: 1388 czy też najwięcej zwycięstw, bo aż 91. Najwięcej razy osiągał on również pole position- 69 razy. Schumacher ma na swoim koncie tez najwięcej zwycięstw w sezonie i największą ilość podium w sezonie. M na swoim koncie również największą ilość najszybszych okrążeń. Schumacher dzierży niemal wszystkie rekordy w formule 1.

Władywostok – była baza wojskowa sowieckiego reżimu

Kolej Transsyberyjska łącząc Moskwę z Dalekim Wschodem umożliwiła Rosjanom zasiedlenie wybrzeża Oceanu Spokojnego. Wybudowanie kolei miało umożliwić eksploatację miejscowych bogatych złóż kopalin użytecznych, przyczynić się do przyspieszenia rozwoju gospodarczego rosyjskiego imperium oraz pozwolić na lepsze zabezpieczenie wojskowe jego wschodnich rubieży. Obecnie wiodąca z Moskwy doi Władywostoku kolej liczy 9 288 km i jest najdłuższą linią kolejową na świecie. Ważny dla miasta jest port, który jest w stanie wolnym od pokrywy lodowej. Stanowi on główne źródło przychodów miasta. Po wiele latach izolacji Władywostok próbuje odnaleźć swoje miejsce na turystycznej mapie świata. Gościom, którzy coraz liczniej przybywają w te rejony, zwłaszcza z Japonii, Korei Południowej, a nawet Chin, miasto udostępniło do zwiedzania fortyfikacje z początku XX wieku, które uczyniły z Władywostoku tak ważny garnizon carskiego imperium. Można tu również obejrzeć radziecki okręt podwodny lub latem skorzystać z jednej plaż na wyspach. Mimo wszystko nadal infrastruktura turystyczna pozostawia wiele do życzenia.

Trochę struktury

W harcerstwie są różne kategorie wiekowe. Najmłodszą są zuchy. Są to dzieci do lat około dziesięciu. Następnie są harcerze. Ich przedział wiekowy to dziesięć-trzynaście lat. Po nich są harcerze starsi. Ci natomiast mają od trzynastu do szesnastu lat. Gdy starszy harcerz skończy szesnaście lat, staje się wędrownikiem i tak aż do dwudziestego piątego roku. Później zostaje się instruktorem. W praktyce podział widać tylko na zuchów, harcerzy (w których się zawierają harcerze, harcerze starsi i wędrownicy) oraz na instruktorów. Każdy harcerz należy do jakiejś drużyny. Drużyna harcerska jest zbudowana z zastępów, drużynowego oraz przybocznych. Drużynowy to główny dowodzący drużyną. Przyboczni są to pomocnicy, którzy pomagają drużynowemu. Najczęściej drużynowy i przyboczni są trochę starsi od reszty drużyny. Zastępów w drużynie może być kilka. Jest to mniejsza grupa od drużyny, zbierająca około pięć do siedmiu osób. Najlepiej aby zastęp był w podobnym wieku i miał podobne zainteresowania. Na czele zastępu stoi zastępowy. Drużyna może, ale nie musi należeć do szczepu. Szczep to grupa kilku drużyn i gromad zuchowych. Najczęściej posiadają jedną harcówkę (o której będzie dalej).

Tim Henman

Tim Henman to znakomity angielski tenisista. Ta wieloletnia jedyna nadzieja na brytyjskie zwycięstwo na kortach Wimbledonu wygrała 11 turniejów z cyklu ATP tour, niestety nie udało mu się nigdy wygrać w turnieju wielkiego szlema. Henman najlepsze wyniki osiągał na kortach Wimbledońskich, aż czterokrotnie dochodził tam do półfinałów, za każdym razem jednak niestety przegrywał ze swoimi rywalami. Można go więc uznać za pechowca. Pod koniec kariery miał również fantastyczny sezon na kortach Rolanda Garrosa. Doszedł tam aż do półfinału, był to największy jego sukces na nawierzchni ziemnej. Henman słynął z bardzo efektownej gry, nie zawsze była ona dobra taktycznie, ale zawsze była szalenie efektowna i nie ma zbyt wielu zawodników, którzy grają w tej chwili przynajmniej podobnie. To właśnie finezją gry i elegancją Henman zdobył sobie wielu kibiców, nie tylko z Anglii. Henman zakończył karierę tenisową w roku 2007 na kortach Wimbledonu. Henman jest srebrnym medalistą igrzysk w Atlancie, zdobył ten medal w deblu.

Moskwa – siedziba carów

Moskwa jest miastem przemysłowym o najwyższym w świecie wskaźniku terenów przypadających na 1 mieszkańca. Trzeba wiedzieć, że Moskwa to nie tylko arena wielkich bitew i walki o władzę. Jest głównym ośrodkiem rosyjskiej kultury. Oryginalne pod względem formy i wyrazu ikony znane są na całym świecie. Technika malowania ikon przez całe wieki utrzymywana była w tajemnicy. Moskwa to często trudne do pojęcia połączenie tradycji i nowoczesności. Moskwa posiada charakterystyczny, koncentryczny układ urbanistyczny, którego ośrodek stanowi Kreml z placem Czerwonym. Miasto zaprojektowane jest z dużym rozmachem. Plac Czerwony o powierzchni 74 831 m2 należy do największych na świecie. Jak już wiemy miasto to nie jest miastem rewolucji i politycznego zamętu, lecz również stolica kraju o bogatych tradycjach kulturalnych. Warto więc obejrzeć Kreml i Plac Czerwony. Wstąpić do Muzeum Sztuk Plastycznych im. Puszkina, Muzeum Literatury, Galerii Tritiakowskiej, Muzeum Majakowskiego, wejść do teatru Wielkiego, bądź Biblioteki Państwowej.

1931 rok- sensacje w tenisowym turnieju wimbledońskim

3 lipca 1931 roku w międzynarodowych tenisowych mistrzostwach Anglii w Wimbledonie w grze pojedynczej pań stanęły naprzeciw siebie Cilly Aussem i Hilde Krahwinkel. Prawdopodobnie nie doszłoby do tego spotkania, gdyby Helen Wills-Moddy po czterech z rzędu zwycięstwach w Wimbledonie nie wybrała w tym roku swojej pasji malarskiej, zamiast podróży do Wielkiej Brytanii. Natomiast Hile Krahwinkel zrezygnowała z lekkoatletycznej kariery na rzecz tenisa. Uważano j za faworytkę w grze z wysmukłą Cilly Aussem. Jednak Aussemokazała się szybszą i zręczniejszą a do tego bardziej pomysłową aniżeli Hilde, dzięki czemu zdobyła tytuł mistrzyni Wimbledonu. Wśród zwycięzców Wimbledonu w pozostałych konkurencjach pojawiły się również nowe nazwiska. W grze podwójnej pań zwyciężyły Brytyjki: P. Mudford i D. Shepherd-Barron. W deblu mężczyzn zwyciężyli Amerykanie George Lott i J. van Ryn; również Amerykanie triumfowali w grze mieszanej: L. Harper i G. Lott. Cilly Aussem została w tym turnieju okrzyknięta nową gwiazdą tenisa kobiecego. Cilly zawdzięczała swoje zwycięstwo w Wimbledonie przede wszystkim szybkości na korcie.

Jedyna w swoim rodzaju Doris Hart

W lipcu 1951 roku trzykrotne zwycięstwo w Wimbledonie w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej nie było niczym nowym. Ale nie dokonała tego dotąd osoba nie w pełni sprawna fizycznie. Doris Hart miała zdeformowane po przebytym paraliżu dziecięcym. Mie kulała wprawdzie, poruszając się na korcie, ale nie mogła również dobrze biegać. Wywoływała jednak nie współczucie, lecz podziw dla swej sprawności. Po korcie poruszała się lepiej niż tenisistki w pełni sprawne fizycznie. Doris Hart urodziła się 20 czerwca 1925 roku w St. Louis. Wygrała w karierze aż 35 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, podwójnej oraz w grze mieszanej. W samej grze pojedynczej triumfowała w wielkim szlemie aż 6 razy: 2 razy w USA, raz w Australii, raz w Wimbledonie i 2 razy w mistrzostwach Francji. Karierę amatorską zakończyła w 1955 i została zawodową trenerką tenisa. Była to znakomita tenisistka mimo swojej wady fizycznej osiągnęła niewiarygodny sukces wygrywając aż 35 turniejów wielkoszlemowych. Wygrała wszystkie turnieje Wielkiego Szlema we wszystkich trzech konkurencjach, to niebywałe osiągnięcie.

Gustavo Kuerten

Gustavo Kuerten to najlepszy brazylijski tenisista w historii. Ten wspaniały zawodnik wygrał 20 turniejów z cyklu ATP, z czego aż 3 razy triumfował na kortach imieniem Rolanda Garrosa. Gustavo Kuerten ma na swoim koncie trzy tytuły na kortach we Francji. Triumfował tam już na początku swojej kariery, pokonując Bruguerę w finale. Gustavo Kuertem na 190 centymetrów wzrostu, jest to więc bardzo wysoki tenisista. Słynął ze świetnego forehandu i backhandu. Kuerten zwyciężał na kortach Rolanda Garrosa później jeszcze dwukrotnie w roku 2000 i 2001, został uznany za jednego z najwybitniejszych zawodników w historii tenisa na kortach Paryżu. Sportowiec ten był bardzo popularny w swoim rodzimym kraju – Brazylii. Ciekawą rzeczą jest to, że został on wybrany na najlepszego sportowca Brazylii, co świadczy o jego niesamowitej popularność w swoim kraju. W pewnyn okresie przebijał on takie sławy sportu, jak Brazylijczyk Ronaldo, Roberto Carlos, czy Rivaldo. Kuerten niedawno zakończył karierę . Stało się to 28 czerwca 2008 roku.

O harcerstwie

Czym jest harcerstwo? Dla większości to pewna grupa społeczna, która ubiera się w mundury i jeździ na biwaki i obozy. Tak jest postrzegane z zewnątrz. Jednak dla samych harcerzy, szczególnie tych, co są dłużej w tym, harcerstwo to coś więcej. Sposób na życie, ważny dodatek do życia czy też pomoc życiowa. Większość z nich powie, że harcerstwo dało mu w życiu dużo. I tak właśnie jest. Harcerstwo otwiera przed nami nowe horyzonty, dużo uczy i pomaga ludziom. Dzięki niemu można robić rzeczy, których byś nigdy nie zrobił bez niego. Stawia przed Tobą wyzwania, po których pokonaniu stajesz się lepszy, silniejszy psychicznie. Niestety wielu ludzi tego nie dostrzega i harcerstwo jest szykanowane przez zwykłych ludzi. Dla młodych ludzi osoba w mundurze to powód do drwin. Niech ktoś spróbuje założyć mundur harcerski i przejść się po osiedlu. Wątpię, by obeszło się bez obelg. Natomiast dla ludzi starszych harcerze to darmozjady, którzy by tylko żebrali pieniądze. Niekiedy są traktowani gorzej od tak zwanych dresiarzy. Zdarzają się jednak osoby, które są bardzo życzliwe i pomocne dla harcerzy. Gdy zobaczą harcerza w mundurze potrafią podejść i pogadać czy nawet tylko uśmiechnąć się.

Murmańsk – życie za kołem podbiegunowym.

Ze względu na pobliską flotę armia ściśle nadzoruje cały region, a na drogach stoją liczne posterunki. Łodzie podwodne Floty Północnej wytwarzają odpady radioaktywne, które osiadają wraz z odpadami z reaktora radiowego Poljamyj, składują się na dnie Morza Barentsa. Mimo tej niechlubnej opinii rybacy na skalę przemysłową łowią w nim ryby. Trzeba wiedzieć, że życie za kołem podbiegunowym północnym nie jest łatwe. Jednak portowy Murmańsk ulokował się bezpiecznie i zacisznie w głębi długiego fiordu. Początkowo był tylko osadą rybacką, alianci w czasie I wojny światowej założyli tutaj port, który zaopatrywał okręty. Pełniącą w ten sposób Murmańsk funkcję wojskową był dwukrotnie zniszczony. Ludność zamieszkująca jego obszar trudni się budową okrętów, rybołówstwem, pracą w kopalniach oraz gospodarką leśną. W tym mieście znajdują się siedziby Polarnego Instytutu Gospodarki Rybnej i Oceanografii oraz Akademia Rybołówstwa. Ponadto będąc w tym mieście poczujemy klimat polarnego pejzażu – organizowane są wyścigi reniferów w ramach “Festiwalu Północy”, a kilka dzielnic to ewidentne przykłady socjalistycznej architektury. Warto zobaczyć także Pałac Kirowa, Muzeum Sztuk Pięknych, pomnik Aloszy – rosyjskiego żołnierza, jak również Muzeum, Regionalne.

Trochę struktury – ciąg dalszy oraz stopnie

Kolejnym szczeblem w strukturze jest hufiec. Zrzesza on wszystkie drużyny i gromady zuchowe, najczęściej z jednego miasta, jednak w większych miastach jest ich kilka i zrzeszają dane regiony miasta. Zbiór wszystkich hufców z danego województwa to chorągiew. Wyżej od chorągwi jest tylko główny sztab ZHP, który znajduje się w Warszawie. W harcerstwie za zasługi dawane są stopnie. Kolejno: jedna belka, dwie belki, jedna krokiewka, dwie krokiewki, jedna gwiazdka i dwie gwiazdki. Każdy harcerz otwiera sobie próbę na stopień jaki chce i dostaje zadania odpowiedniej trudności do stopnia. Gdy zaliczy wszystkie zadania, po jakimś czasie w uroczysty sposób otrzymuje odznaczenie. Są też trzy szczególne stopnie, które można zdobywać osobno od zwykłych. Są to wędrownik, podharcmistrz i harcmistrz. Nie jest łatwo je zdobyć, wymagany jest również odpowiedni wiek. Od niedawna został również wprowadzony naramiennik wędrowniczy, zwany również patką wędrowniczą. Każda osoba, która skończyła szesnaście lat, może otworzyć próbę na niego, i po jej zaliczeniu otrzymuje specjalny i charakterystyczny naramiennik.

Jimmy Connors

Jimmy Connors to jeden z najwybitniejszych tenisistów w historii tej dyscypliny. Ma on an swoim kocie aż 105 wygranych turniejów tenisowych wysokiej rangi ATP. To najwięcej w historii, żaen inny zawodnik nie może się pochwalić taką ilością zwycięstw, ba żaden nawet nie wygrał 100 turniejów. Connors ma na swoim koncie również 8 tytułów wielkoszlemowych. TO jednak dość mało patrząc na ilość zwycięstw, jakie ma w całej karierze. Nigdy nie wygrał on na przykład turnieju Roland Garros, kilka razy dochodził tam do półfinału. Connors ma na swoim koncie również kilkanaście tytułów deblowych, dokładnie 15, ale żadnego wielkoszlemowego. Connors jest zawodnikiem, który przez niemal całą , bardzo długą notabene karierę utrzymywał bardzo wysoką formę. Zresztą mimo pięćdziesięciu kilku już lat nadal ją utrzymuje i nieźle radzi sobie w rozmaitych turniejach pokazowych, wraz ze swym kolegą McEnroe. Connors zarobił na korcie 8 641 040 dolarów. Connors w wieku 39 lat doszedł do półfinału US Open, to najstarszy zawodnik jaki grał na tym szczeblu w turniejach.

Irena Szewińska

Irena Szewińska to trzykrotna mistrzyni olimpijska. Prawdziwa polska i chyba jedyna polska multimedalistka olimpijska. Oprócz trzech złotych medali olimpijskich ma ona bowiem na swoim koncie również dwa srebrne i dwa brązowe medale olimpijskie. Szewińska zdobywała swoje medale na przekroju aż 4 olimpiad, czyli jak łatwo policzyć na przełomie kilkunastu lat. Szewińska ma również inne tytuły na swoim koncie. Po zakończeniu kariery Szewińska zajęła się działalnością sportową. W 2005 Szewińska została honorowym obywatelem Bydgoszczy- miasta którego nigdy nie opuściła- tam się wychowała i tam mieszka przez całe życie. Szewińska jest członkinią MKOL, czyli Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Szewińska ma na swoim koncie również wiele indywidualnych nagród za osiągnięcia sportowe oraz inne osiągnięcia nap przykład w działalności sportowej. Według przeglądu sportowego Szewińska jest najbardziej utytułowaną i najbardziej zasłużoną sportsmenką XX wieku w Polsce. I trudno się z tym zgodzić.

Robert Korzeniowski

Robert Korzeniowski to jeden z najwybitniejszych polskich sportowców w Historii, jeśli nie najwybitniejszy. Ten urodzony w 1968 chodziarz sportowy ma na swoim koncie aż 4 złote medale olimpijskie. To największa ilość medali w historii polskiego sportu na igrzyskach olimpijskich. Korzeniowski zdobywał złote medal kolejno : w 1996 w Atlancie- na 50 kilometrów, w 2000 roku w Sydney zdobył aż dwa złote medale: na 20 kilometrów i na 50 kilometrów. Wspaniały sukces Korzeniowskie osiągnął również w Atenach, gdzie zdobył swój czwarty i jak się później okazało ostatni medal olimpijski, znów złoty na 50 kilometrów. W sumie więc Korzeniowski jest czterokrotnym mistrzem olimpijskim. , Żaden inny polski sportowiec nie może poszczycić się takim osiągnięciem. Korzeniowski jest również wielokrotnym mistrzem Europy i mistrzem świata. Ma na swoim koncie również wiele pomniejszych tytułów. Po zakończeniu kariery sportowej Korzeniowski został dyrektorem sportowym TVP. Karierę zakończył niedługo po igrzyskach w Atenach.



Recent Comments

Szukaj

Trening piłkarza to oczywiście praca nad mięśniami nóg. a więc nad grupą zginaczy i prostowników uda. które działają na staw kolanowy. To właśnie staw kolanowy podlega największym obciążeniom podczas uprawiania tego sportu, stąd częste doniesienia o uszkodzeniach tego stawu u piłkarzy. Urazy najczęściej dotyczą łękotki. która znajduje się w przedniej części stawu kolanowego. W trakcie meczu trwa twarda walka między napastnikiem a pilnującym go obrońcą. Wślizg. element obrony, czasem kończy się urazem nogi napastnika. .