Piłka nożna

Puchar Narodów Afryki- utytułowane drużyny

Jeśli chodzi o najbardziej utytułowane drużyny to najwięcej zwycięstw ma na koncie reprezentacja Egiptu, która zdecydowanie prowadzi w tabeli wszech czasów. Egipcjanie wygrali dotychczas siedem turniejów. Po cztery wygrane mają Kamerun i Ghana a po dwie Nigeria i Zair. Łącznie triumfowało w mistrzostwach Afryki trzynaście reprezentacji.

Jeśli chodzi o poziom turnieju to z roku na rok jest on coraz wyższy. Największy wpływ na to ma gra coraz większej liczby zawodników w Europie, gdzie do swojej wspaniałej techniki dodają dyscyplinę taktyczną. Niestety, cieniem na Puchar Narodów Afryki kładą się częste kłopoty organizatorów, wynikające zarówno z problemów natury finansowej jak i politycznej. Brak środków na stadiony i inne potrzebne obiekty obchodzi się często redukując wymagania i obcinając plany, jednak trudno jest przeskoczyć niestabilną sytuację polityczną w wielu krajach. Częste zamieszki, wojny i rewolucje powodują, że czasami dochodzi do bardzo groźnych sytuacji. Przykładem może być tegoroczny turniej, kiedy to przed jego rozpoczęciem został ostrzelany autokar wiozący reprezentację Togo. Kilku piłkarzy zostało rannych, kierowca i ochroniarze zginęli. To wszystko powoduje, że płacące ogromne gaże swoim zawodnikom kluby europejskie niechętnie puszczają ich na te turnieje.

Piłkarski rozwój Afryki

Afryka wyraźnie rozwija się piłkarsko dzięki temu, że coraz więcej zawodników z tego kontynentu gra w zawodowych klubach. Widać to dokładnie po wynikach jakie osiągają poszczególne reprezentacje, Nigeria, Ghana czy Kamerun od wielu już lat należą do czołówki światowej. Potrafią wygrywać z najlepszymi, awansują do pucharowych faz turniejów mistrzowskich.

Także lokalne mistrzostwa czyli Puchar Narodów Afryki pokazuje siłę afrykańskiej piłki. Poziom turnieju jest coraz wyższy, plasuje się on jako trzeci po Euro i Copa America wyprzedzając mistrzostwa azjatyckie. Mecze rozgrywane w jego ramach są oglądane na wszystkich kontynentach, kibice podziwiają grę takich gwiazd jak Samuel Eto’o, Frederic Kanoute czy Seudou Keita. Wszyscy oni występują na co dzień w najlepszych europejskich klubach, wygrywają tytuły mistrzowskie, zarówno krajowe jak i pucharowe.

Czy kadra Smudy ma szansę na sukces?

Euforia i podziw, jaki wzbudził Leo Beenhakker po fantastycznym meczu z Portugalią w październiku 2006 roku prysła jak bańka mydlana po nieudanym Euro 2008. Gdzieś upadł mit o nieomylności Holendra. Kolejne mecze i problemy wewnętrzne drużyny tylko utwierdzały kibiców w tym przekonaniu. Po klęsce w Mariborze trener został zwolniony. Choć eliminacje kończył Stefan Majewski, wszyscy wiedzieli, że PZPN szuka innego kandydata. Zdania były podzielone. Continue reading

Piłka nożna

Piłka nożna jest najpiękniejszym sportem na Ziemi. Dlaczego tak jest? Czyż piękne, widowiskowe akcje na ogromnych stadionach, wypełnionych zwariowanymi kibicami, którzy kochają swój klub ponad życie nie jest czymś pięknym? Moim zdaniem jest i dlatego to wszystko nakręca ten biznes jakim jest w obecnych czasach piłka nożna. Jednak nie wszędzie są te piękne stadiony, oraz świetnie grające zespoły. Continue reading

Najpopularniejszy sport

Jak można opisać coś tak ogromnego, coś tak popularnego, że łączy miliony ludzi na całym globie. Chcę opisać piłkę nożną. Na boisku grają dwie drużyny, składające się po jedenastu zawodników. Każda z tych drużyn ma za zadanie zmieścić piłkę w bramce drużyny przeciwnej. Continue reading

Czy Wisła Kraków obroni prymat na krajowym podwórku?

Dwa tytuły Mistrza Polskim, a jego posada wciąż jest niepewna. Powód? Brak sukcesów w Europejskich Pucharach. Dobra i skuteczna gra w lidze, nie przekonuje właściciela Białej Gwiazdy. On oczekuje porywających meczów jak za kadencji Henryka Kasperczaka z Parmą czy Lazio. Jednak, aby to było możliwe konieczne jest wzmocnienie składu.
Continue reading

Historia piłki nożnej w Polsce

Historia piłki nożnej w Polsce. Sięga ona końca XIX wieku. Obecnie regularnie w nią grywa około pół miliona ludzi w naszym kraju. Znacznie więcej gra w nią od czasu do czasu, dla relaksu. Sport jest zdrowiem, jednak w takim sporcie jak piłka nożna trzeba o nie dbać. Continue reading

Puchar Narodów Afryki

Puchar Narodów Afryki to jedne z najmłodszych wiekiem turniejów mistrzowskich na świecie. Pierwsza edycja odbyła się 1957 roku, z racji niskiego poziomu ekonomicznego kontynentu początkowe turnieje zawsze odbywały się wo krojonych składach. Uczestniczył w nich głównie gospodarze oraz kraje sąsiadujące, te które mogły sobie pozwolić na pokrycie kosztów przejazdu kadry narodowej.

Puchar Narodów Afryki uważany jest przez wielu za najbardziej atrakcyjny pod względem sportowym dla kibiców. Nie ma tutaj kunktatorstwa i celowania w przeciwników przez odpuszczanie meczów co często spotyka się na przykład na Euro, poziom rozgrywek jest dość wyrównany, czołówkę tworzy wiele krajów, dodatkowo gospodarz zawsze zdobywa czołowe pozycje. System rozgrywek jest identyczny jak w mistrzostwach europejskich, szesnaście reprezentacji gra ze sobą w czterech czterozespołowych grupach. Do fazy pucharowej awansują po dwie najlepsze, dalej rywalizacja odbywa się już systemem pucharowym. Finał to jeden mecz, z dogrywką i ewentualnie rzutami karnymi.

Samuel Eto’o

Samuel Eto’o to chyba jedyny piłkarz pochodzący z kraju afrykańskiego, który zrobił tak oszałamiającą karierę. Oczywiście, już wcześniej zdarzały się gwiazdy z tego kontynentu ale albo miało to miejsce w czasach kiedy piłka nie była tak masowa albo ich osiągnięcia były dużo mniejsze. Samuel Eto’o to zawodnik, który wygrał praktycznie wszystko, zarówno z klubami jak i indywidualnie. Trzykrotnie został uznany najlepszym piłkarzem Afryki, w ostatnich edycjach rankingów FIFA również corocznie plasuje się w ścisłej czołówce.

Samuel Eto’o urodził się w Kamerunie w 1981 roku. Jak większość rodaków nie miał łatwego życia, bieda zmusiła go od najmłodszych lat do ciężkiej pracy. W międzyczasie grał amatorsko w piłkę, jednak nie przeszedł jakiegoś profesjonalnego szkolenia. Kiedy miał piętnaście lat zobaczył go w akcji skaut Realu Madryt i zarekomendował sprowadzenie go do Europy. Niestety, nie znalazł on uznania w oczach trenerów królewskich, był wypożyczany do kilku kolejnych klubów z niższych lig. Dopiero w 1998 roku trafił do Mallorcy z którą zdobył Puchar Króla. Klub popadł jednak w kłopoty finansowe i po zakończeniu kontraktu jako wolny zawodnik Eto’o trafił do Barcelony.

Piłka nożna w Afryce

Przez wiele lat kontynent afrykański był zapomniany jeśli chodzi o piłkę nożną. Co prawda zdarzali się pojedynczy wybitni zawodnicy, jednak zostawali zazwyczaj szybko naturalizowani przez jakiś kraj europejski i ich kontakt z Afryka urywał się. Jednak powoli sytuacja ta zmienia się, obecnie trudno wyobrazić sobie światową piłkę bez gwiazd pochodzących z krajów z czarnego kontynentu.

W Afryce system szkolenia piłkarzy praktycznie nie istnieje. Każdy wybitny zawodnik jest wynikiem przypadku, własnej pracy nad sobą, samozaparcia i chęci wyrwania się z otaczającej rzeczywistości. Dla wielu to właśnie sport jest sposobem na lepsze życie, tak więc afrykańscy chłopcy masowo uprawiają piłkę nożną. Dostrzegły to już kluby europejskie i organizują sieć skautów na kontynencie. Dzięki temu największe talenty w stosunkowo młodym wieku trafiają do silnych klubów z Europy. Jest to ich jedyna szansa na profesjonalne granie, kluby afrykańskie są słabo zorganizowane oraz mają wielkie problemy finansowe. Z racji ubóstwa regionu praktycznie nie istnieje sponsoring sportowy, większość lig ma statut półamatorski a piłkarze muszą dzielić grę z pracą po godzinach.

Puchar Interkontynentalny

Puchar Interkontynentalny to międzynarodowe rozgrywki piłkarskie rozpoczęte w 1960 roku. Rywalizowały w nim najlepsze drużyny z dwóch kontynentów-Ameryki Południowej oraz Europy. Europę reprezentował zdobywca Pucharu Europy a ostatnio zwycięzca Ligi Mistrzów, Amerykę Południową triumfator Copa Libertadores. Na przestrzeni lat system rozgrywek był różny, wielokrotnie zmieniał się, ostatni tytuł przyznano w 2004 roku.

Pierwsze lata pucharu to dwumecze, mecz i rewanż. O tytule decydowała liczba zdobytych punktów, jeśli była równa to rozgrywano kolejny, decydujący mecz. Od 1968 roku wprowadzono zasadę, że liczą się zdobyte bramki w dwumeczu. 1980 rok to kolejna zmiana, obowiązująca już do końca, Puchar Interkontynentalny to jedno finałowe spotkanie. Zdecydowano również, że finał corocznie będzie rozgrywany w Japonii, miało to pomóc w popularyzacji piłki nożnej zarówno w tym kraju jak i w całej Azji. Mecze finałowe w zależności od sezonu gościło Tokio lub Jokohama.

Deco

Deco to jeden z najlepszych zawodników aktywnie uprawiających piłkę nożną. Z pochodzenie jest Brazylijczykiem, urodził się w 1977 roku w mieście Sao Bernando do Campo. Jako junior grał w wielu klubach brazylijskich skąd przeniósł się do Europy, dokładnie do Benfiki Lizbona. Niestety, nie poznano się tutaj na jego talencie i został wypożyczony do drużyny z niższej ligi. Tam rozwinął się jako piłkarz, zdobywał dużo bramek, dominował w środku pola. W ten sposób zwrócił na siebie uwagę działaczy FC Porto.

Jak się okazało przejście do rywali macierzystego klubu było strzałem w dziesiątkę. Zaledwie po kilku występach przekonał do siebie trenerów i został podstawowym zawodnikiem. Kiedy klub zatrudnił Jose Mourinho jego rola jeszcze bardziej się zwiększyła. Jako wyróżniający się zawodnik został mianowany kapitanem. Z Porto Deco zdobył praktycznie wszystko, od mistrzostwa i pucharu Portugalii po Puchar UEFA i Ligę Mistrzów. W tych ostatnich rozgrywkach został nawet wybrany MVP całego sezonu. Po takich sukcesach kwestią czasu było przejście zawodnika do silniejszego klubu. Okazała się nim być Barcelona, z którą piłkarz ponownie święcił wielkie triumfy.

Jose Mourinho

Jose Mourinho to obecnie jeden z najsłynniejszych trenerów, człowiek, który pojawił się praktycznie znikąd i zaczął odnosić olbrzymie sukcesy. Oczywiście, jest to wrażenie głównie mniej zorientowanych kibiców, warto wiedzieć, że przez lata był on asystentem Alexa Fergusona w Manchesterze United. Po pewnym czasie postanowił zacząć własną karierę trenerską i wrócił do kraju, do Portugalii.

Pracował w kilku ligowych klubach jako asystent, był pomocny głównie dla zagranicznych trenerów z racji znakomitej znajomości języka angielskiego. Pierwsza jego samodzielna praca to Benfica i wyrzucenie z klubu zaledwie po miesiącu z powodu kłótni z prezesem. Szansę dali mu działacze niewielkiej Uniao Leiria i był to strzał w dziesiątkę. Przeciętny klub w ciągu sezonu znalazł się w czołówce ligi i zagrał z powodzeniem w Pucharze UEFA. To wystarczyło aby dostać propozycję od najbardziej utytułowanego w Portugalii FC Porto.

Inter Mediolan

Inter Mediolan to jeden z najsilniejszych klubów piłkarskich we Włoszech. Należy do tzw. wielkiej szóstki, która obejmuje jeszcze Juventus, Romę, Milan oraz Lazio. Są to drużyny, które corocznie walczą o czołowe pozycje, w ostatnich latach wygrywają w lidze praktycznie wszystko.

Inter założono w 1908 roku, od początku istnienia klub stał się bardzo popularny w północnej części Włoch. Od samego początku rywalizuje z lokalnym rywalem AC Milan. Dodatkowym smaczkiem konfrontacji tych zespołów jest fakt, że oba rozgrywają swoje mecze na tym samym stadionie. Jest to słynny San Siro, obiekt mogący pomieścić ponad 80 tysięcy widzów. Co prawda od kilku lat kluby noszą się z zamiarem budowy własnych stadionów ale przeciwne temu są władze miejskie, które obawiają się, ze należący do nich obiekt nie będzie wykorzystywany.

Eredivisie

Eredivisie jest najwyższą poziomem liga w Holandii. Liga powstała w 1956 roku, występuje w niej osiemnaście klubów. Eredivisie charakteryzuje się ostrym systemem licencyjnym, grać mogą tylko zespoły, które spełniają szereg warunków. Nie chodzi tutaj nawet o same stadiony czy finanse ale o długotrwałe gwarancje finansowe.

Z tego tez powodu często zdarza się, że licencje przyznawane zaledwie na rok mają odwrotny skutek i prowadzą do niestabilności niektórych klubów. Przykładem może być ostatni mistrz kraju AZ Alkmar, który jeszcze rok temu był jedną z silniejszych drużyn w lidze a obecnie ma poważne kłopoty. Co prawda budżet nie jest zagrożony, jednak dotychczasowi sponsorzy wypowiedzieli długoletnie umowy i w sytuacji braku gwarancji klub już w tym sezonie miał problem z licencją.

Chelsea Londyn

Chelsea Londyn to klub z bogatą historią, założony w 1905 roku, zdobywca wielu trofeów. Jednak jego najświetniejszy okres to ostatnie lata. Nowa era w klubie rozpoczęła się wraz z jego przejęciem przez rosyjskiego miliardera Romana Abramowicza. To on corocznie inwestował kilkaset milionów euro we wzmocnienia, kupował najlepszych dostępnych wtedy na rynku zawodników. Budżet klubu wzrósł kilkakrotnie, zarobki piłkarzy w Chelsea należą do najwyższych we współczesnym futbolu. Jednak o ile w lidze klub zaczął dominować i seryjnie zdobywać mistrzostwa to w pucharach europejskich było już dużo gorzej.

Chelsea Londyn ma na swoim koncie trzy mistrzostwa Anglii, dwa wywalczone już za czasów Abramowicza. Do tego dochodzi kilkanaście triumfów w różnego rodzaju krajowych pucharach. Jeśli chodzi o sukcesy międzynarodowe to do największych należy zaliczyć dwa zwycięstwa w pucharze Zdobywców Pucharów, w 1971 i 1998 roku oraz Superpuchar Europy w 1998 roku.

CSKA Moskwa

CSKA Moskwa jest jednym z najbardziej utytułowanych klubów piłkarskich w Rosji. Jego historia sięga 1911 roku, kiedy został założony pierwszy klub będący poprzednikiem CSKA. W następnych latach wiele razy zmieniano nazwę, zespół nazywał się OLLS, OPPW, CDKA aż w 1960 roku przyjęto dzisiejsze nazewnictwo. CSKA to centralny sportowy klub armii w dosłownym tłumaczeniu. Właśnie dzięki podleganiu pod wojsko CSKA mógł w przeszłości święcić duże sukcesy. Za czasów ZSRR 7-krotnie zdobył mistrzostwo kraju oraz 5-krotnie puchar.

Po 1990 roku i przemianach podobnie jak większość klubów rosyjskich, także i CSKA został przejęty przez prywatnych właścicieli. Bogaci Rosjanie zaczęli powoli budować silne zespoły, które z powodzeniem grają ostatnio w Europie. CSKA należy do czołówki ligi, w 2005 roku odniósł swój największy sukces-zdobył Puchar UEFA. Także w lidze odgrywa znaczącą rolę, trzy razy wygrał ją, pięć razy triumfował w pucharze kraju i trzykrotnie w superpucharze.

Olympique Lyon

Olympique Lyon to obecnie najsilniejszy francuski klub piłkarski. Założony w 1899 roku od kilku lat seryjnie wygrywa krajową ligę. Na swoim koncie ma siedem tytułów mistrza Francji, wszystkie zdobyte od 2002 do 2008 roku. Czterokrotnie zwyciężył również w pucharze krajowym, zdobył siedem superpucharów. Poza dominacją w kraju Lyon znakomicie gra n w pucharach.

W ostatnich latach występuje wyłącznie w Lidze Mistrzów, odpada dopiero w fazach pucharowych. Największy sukces w tych rozgrywkach to sezonu 2004, 2005 i 2008 kiedy to dotarł do ćwierćfinałów. Niestety, jak na razie ta faza jest nie do przeskoczenia dla klubu. We wcześniejszych latach zespół dobrze prezentował się również w Pucharze UEFA i Pucharze Zdobywców Pucharów. Najdalej w rozgrywkach międzynarodowych dotarł w PZP, w 1964 roku odpadł dopiero w półfinale.

Pele

Pele to jeden z najwybitniejszych piłkarzy. Pochodził z biednej rodziny i już jako dziecko musiał pracować fizycznie. Szczęśliwie, zobaczył go jeden ze skautów klubowych i od razu wziął do zespołu. Debiutował w Santosie w wieku zaledwie 15 lat. Już od pierwszych meczy został doceniony przez trenerów i publiczność, był doskonale wyszkolony technicznie, imponował sprytem i szybkością.

Z Santosem zdobył wielokrotnie mistrzostwo Brazylii oraz puchar kraju, udanie występował w Copa Libertadores. Jednak prawdziwe sukcesy odniósł z reprezentacją. Pomimo młodego wieku jak na ówczesne czasu, zabrano go na mistrzostwa świata w 1958 roku. Pierwsze mecze spędził na ławce rezerwowych ale w końcowej fazie turnieju trener zaczął dawać mu szansę. Wykorzystał ją, Brazylia wygrała turniej a Pele został okrzyknięty gwiazdą. W kraju jego gra została doceniona przez władze, nagroda był nowy samochód. Kolejne turnieje nie były jednak udane, Pele był często faulowany, łapał z tego powodu kontuzje. Nosił się nawet z zamiarem zakończenie reprezentacyjnej kariery, jednak w 1970 roku wystąpił w Meksyku. Brazylia ponownie wygrała mistrzostwo a sam Pele został wybrany do jedenastki gwiazd. Był to ostatni turniej w karierze zawodnika, pożegnalny mecz na żywo śledziło 200 tysięcy kibiców.

Diego Maradona

Diego Maradona uważany jest za jednego z najwybitniejszych piłkarzy w historii światowego futbolu. Niektórzy, razem z Pele, plasują ich jako dwójkę bezkonkurencyjną dla pozostałych. Maradona urodził się w 1960 roku na prowincji Argentyny, jako nastolatek trafił do Argentinos Juniors. Dobre występy skutkowały przejściem do najpopularniejszego klubu w kraju Boca Juniors.

W Boca Maradona grał fenomenalnie, w 40 meczach strzelił 28 bramek. Klub wytransferował go do Barcelony z którą zdobył kilka trofeów, m.in. Puchar Króla i Puchar Ligi, jednak nie udało mu się wygrać mistrzostwa. Skonfliktowany z władzami przeniósł się do włoskiego Napoli. To tutaj odnosił z klubem największe sukcesy, dwukrotnie wygrał mistrzostwo, trzykrotnie puchar oraz zdobył Puchar UEFA. W 258 meczach strzelił aż 115 bramek. Kolejnym klubem była Sevilla, jednak brak sukcesów spowodował zmiany w składzie i pozbycie się zawodnika. Ostatnie lata kariery to skandale i dyskwalifikacje, swoje występy w zawodowym futbolu zakończył w Boca Juniors.

SSC Napoli

Napoli to jeden z najpopularniejszych włoskich klubów piłkarskich. Ma siedzibę w jednym z największych miast kraju Neapolu, został założony w 1926 roku. Swoje mecze rozgrywa na ogromnym obiekcie San Paulo, mogącym pomieścić ponad 80 tysięcy widzów. Klub ma bardzo oddanych kibiców, nawet w latach w których występował w Serie B na jego mecze przychodziło po 50-60 tysięcy widzów. To dzięki nim Napoli pomimo problemów finansowych jest w stanie grać na wysokim poziomie.

SSC Napoli to klub który w przeszłości należał do najsilniejszych we Włoszech. Na swoim koncie ma zwycięstwa w lidze 1 1987 i 1990 roku, jeden superpuchar kraju, trzy puchary oraz Puchar UEFA z 1991 roku. Warto zauważyć, że większość tych osiągnięć miało miejsce na przełomie lat 80 i 90-tych, kiedy to właściciele drużyny zbudowali zespół, który mógł wygrywać z każdym. Do jego gwiazd należał głównie Maradona, który stał się ikoną klubu. To dzięki niemu klub dominował nie tylko w lidze ale również z powodzeniem walczył w międzynarodowych pucharach.

George Hagi

George Hagi to najwybitniejszy w historii rumuński piłkarz, zdobywca wielu trofeów indywidualnych i drużynowych. Urodził się w 1965 roku, był wychowankiem klubu Farul Constanca. Później trafił do najbardziej utytułowanego klubu rumuńskiego, Steaua Bukareszt. Wystąpił w jej barwach w meczu o Superpuchar Europy, strzelił nawet bramkę. Jako wyróżniający się zawodnik przeszedł do ligi hiszpańskiej, dokładnie do Realu Madryt.

W  Hiszpanii grał przeciętnie, wytransferowano go do Barcelony, jednak z okresie gry w tym kraju nic nie zdobył. Zaliczył również krótki epizod we włoskiej Bresci z którą spadł z ligi. Kiedy wydawało się, że będzie zmuszony zakończyć karierę, odezwał się do niego Galatasaray Stambuł, klub który stawał się powoli znaczącą siłą w tureckiej i europejskiej piłce. Ostatnie lata kariery zawodniczej spędził właśnie tam odnosząc wiele sukcesów.

Galatasaray Stambuł

Galatasaray Stambuł to wyjątkowy klub na skale światową. Jest jednym z nielicznych, które oprócz znaczenia czysto sportowego posiadają również głębsze, społeczne. Galatasaray został założony w 1905 roku, już od samego początku istnienia stał się jednym z popularniejszych w kraju. Obecnie należy do wielkiej trójki klubów ze Stambułu, obok Fenerbahce i Besiktasu.

Galatasaray jest najbardziej utytułowanym klubem tureckim. Jako jedyny zdobył europejskie trofeum. W 2000 roku wygrał Puchar UEFA, w tym samym sezonie triumfował również w Superpucharze Europy. Jeśli chodzi o tytuły krajowe to klub 17-krotnie zdobył mistrzostwo kraju, czternaście razy wygrał puchar oraz 10 razy superpuchar.

Manchester United

Manchester United jest jednym z najpopularniejszych klubów piłkarskich na świecie. Został założony w 1878 roku, w następnych latach przekształcał się wielokrotnie by w 1902 roku przyjąć ostateczny kształt organizacyjny. Na początku swojego istnienia klub miał kłopoty finansowe jednak dzięki wsparciu zamożnych sympatyków szybko je rozwiązano. Zaowocowało to zdobyciem mistrzostwa kraju już przed wojna, w 1908 roku. Kolejne lata to następne sukcesy, puchary kraju oraz drugi tytuł w 1911 roku.

Manchester United swoje mecze rozgrywa na supernowoczesnym stadionie Old Trafford, który może pomieścić prawie 80 tysięcy widzów. Oprócz zwyczajnych trybun znajdują się na nim loże vipowskie, stadion United był jednym z pierwszych na świecie na którym w takich proporcjach wykorzystano zamożna grupę kibiców. Obiekt wielokrotnie gościł najważniejsze imprezy, to tutaj odbywały się mecze mistrzostw świata a także finały europejskich pucharów.



Recent Comments

Szukaj

Trening piłkarza to oczywiście praca nad mięśniami nóg. a więc nad grupą zginaczy i prostowników uda. które działają na staw kolanowy. To właśnie staw kolanowy podlega największym obciążeniom podczas uprawiania tego sportu, stąd częste doniesienia o uszkodzeniach tego stawu u piłkarzy. Urazy najczęściej dotyczą łękotki. która znajduje się w przedniej części stawu kolanowego. W trakcie meczu trwa twarda walka między napastnikiem a pilnującym go obrońcą. Wślizg. element obrony, czasem kończy się urazem nogi napastnika. .